Το θέμα των εργασιακών σχέσεων ήταν ανέκαθεν ένα από τα πιο φλέγοντα ζητήματα της κοινωνίας μας. Αποτελούσε ενίοτε το “μήλο της Έριδας” για πολλούς, είτε ήταν πολιτικές παρατάξεις που νομοθετούν, είτε σύνδεσμοι των εργαζομένων ή εργοδοτών που του θέμα αφορά πιο άμεσα. Τα τελευταία χρόνια άνοιξε (ακόμη) ένας νέος κύκλος συζητήσεων -κυρίως στο εξωτερικό σε βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες- που αφορά τη μείωση των ημερών -και ωρών- εργασίας. Είναι ήδη αρκετές οι χώρες που το εξετάζουν. Που βρίσκεται η Ελλάδα;
Ας δούμε την άποψη του κ. Γιάννη Ρετετάγκου για αυτό το θέμα:
Σύμφωνα με ιατρικές έρευνες που βρήκαν το φως της δημοσιότητας -και οπωσδήποτε δεν τις κατανοώ λανθασμένα-οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σε βάρδιες απειλούνται περισσότερο με καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτη και όχι μόνο, συγκριτικά με άλλους εργαζόμενους. Επίσης σύμφωνα πάλι με ιατρικές μελέτες ο ανθρώπινος οργανισμός έχει ανάγκη 2 συνεχείς μέρες αργίας από την εργασία του προκειμένου να ανακάμψει από την κούραση κ να είναι εντός σωματικής κ ψυχικής υγείας. Και ενώ σε άλλες χώρες πχ. Γερμανία πειραματίζονται με την 4ημερη εργασία πιστεύοντας ότι αυτό τελικά θα αυξήσει την παραγωγικότητα, στην Ελλάδα πάμε ανάποδα και μιλάμε για την 6ημερη εργασία. Και για να το κάνουν ακόμα πιο ωραίο λένε ότι αυτό αφορά σε εργασίες της βαριάς βιομηχανίας και επιχειρήσεων που λειτουργούν non stop 24/7.
Bαζουν ένα +40% στο μεροκάματο εκείνης της μέρας, εννοείται ότι πολλοί εργαζόμενοι θα πάνε σκεπτόμενοι τις έξτρα απολαβές που ο καθένας έχει ανάγκη και νομίζουν οι επιχειρήσεις ότι έτσι έλυσαν το πρόβλημα της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού. Μέχρι που στην πορεία θα αρχίσουν οι ασθένειες εξαιτίας της επιπλέον έκθεσης του εργαζόμενου στους ‘προδιαθεσικούς’ βλαπτικούς παράγοντες του εργασιακού περιβάλλοντος τα μυοσκελετικά, οι τραυματισμοί, τα εργατικά ατυχήματα, η φθορά σε ακοή, οφθαλμούς, πνεύμονες, δέρμα ανάλογα με το εργασιακό περιβάλλον του καθενός.
Είναι μέχρι να αρχίσουν οι αναρρωτικές, οι κοπάνες, οι αδικαιολόγητες απουσίες… και νομοτελειακά η πτώση της παραγωγικότητας.
Αλλά και πάλι αμφιβάλλω αν θα τους κόψει εκεί στο HR γιατί τους συμβαίνει αυτό. Στον υπόλοιπο κόσμο πάνε στην 4ημερη εργασία χωρίς μείωση αποδοχών και εμείς εδώ ο ψωριάρης χώρια. Πάμε ασυλλόγιστα για 6ημερο και ντουγρου για ραγδαία επιδείνωση της δημόσιας υγείας (ψυχική κ σωματική),ακόμα χειρότερα αν το συνδυάσουμε με το αρκούντως αναποτελεσματικό ελληνικά σύστημα υγείας, όπου κ κει άλλωστε οι γιατροί κ οι νοσηλευτές ζουν ήδη εδώ και χρόνια την δική τους επαγγελματική εξουθένωση (burn out).